Norm 51Norm 51

Na afloop van de 2e wereldoorlog zat de PTT met een zwaar beschadigd telefoonnet en een lappendeken aan verschillende systemen, centrales en telefoontoestellen aan de ene kant en aan de andere kant een steeds toenemende vraag naar aansluitingen en netwerkcapaciteit.

Daarom werden er een aantal standaarden na elkaar ingevoerd waaraan het netwerk en de apparatuur moest voldoen. Deze zogenaamde normen schreven electrische, akoestische maar ook fysieke eigenschappen voor om de kwaliteit van de telefoonverbingen, de logistiek en efficiency te verbeteren.

Na de Norm A in 1946 en de Norm B in 1948 volgde in 1951 de Norm 51. Deze zou in min of meer gelijke vorm tot in de jaren 80 van kracht blijven.

Hieronder een niet limitatieve opsomming van Norm 51 telefoons:

  • BASA Norm 51
  • Heemaf Norm 51
  • Ericsson type 1951
  • NSEM type 1954
  • Heemaf type 1955
  • T65
  • Ericsson Diavox
  • NSEM Unifoon

When world war 2 ended PTT found itself with a severely damaged telephone network and a myriad of systems, exchanges and telephone models on the one side and an ever increasing demand from new subscribers and network capacity. Because of this situation a number if specifications were implemented one after the other, to which network and equipment had to conform. These so called Normen prescribed electrical, acoustic but physical properties too, to improve the quality of the connections, logistics and efficiency. After the Norm A in 1946, Norm B in 1948 in Norm 51 was implemented in 1951. The specifications laid down in Norm 51 would be in effect untille well into the 1980s.

Here a non exhaustive list of Norm 51 telephones:

  • BASA Norm 51
  • Heemaf Norm 51
  • Ericsson type 1951
  • NSEM type 1954
  • Heemaf type 1955
  • T65
  • Ericsson Diavox
  • NSEM Unifoon

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*