Eindelijk, een rode UnifoonFinally, a red Unifoon

Als jongetje vergaapte ik me al aan de plaatje in de PTT-catalogus. Ergens in de jaren 80, de telefoontoestellen die de PTT aanbood stonden met mooie gekleurde plaatjes in het telefoonboek. In de tijd dat er geen internet was en we maar 2 televisiezenders hadden, las ik zo’n beetje alles wat ik kon vinden. En dus ook het telefoonboek.
Ik kan me nog herinneren dat ik die mooie druktoetstelefoons zag. Ze waren werkelijk het toppunt van hightech. En dan de doorzichtige PTT T65 Delft! Pure science fiction.
Ik heb indertijd nog bij mijn ouder geïnformeerd of wij ook niet eens zo’n mooie telefoon konden aanschaffen, maar ze vonden het te duur.

Dit was de tijd dat iedereen zo’n grijs toestel had. Iets anders zag je niet vaak. Wij hadden zo’n grijze W65 in de gang.

Toen ik eenmaal telefoons ging verzamelen, en dan in het bijzonder rode telefoons, had ik al snel voor een prikkie een rood exemplaar van de Unifoon te pakken. Jaren stond ie daar onaangeroerd en ik verkeerde in de veronderstelling dat ik deze klassieker binnen had en hem van mijn lijstje must haves kon afstrepen.
Totdat ik eind 2013 mijn exemplaar eindelijk eens op ging knappen. Na wassen bleken de kap en de hoorn ernstig verbleekt!
Dat is niet eenvoudig op te lossen. Ik heb nog bij wijze van experiment de telefoon helemaal opgeschuurd tot de rode kleur weer terugkwam, maar mooi glad polijsten gaf niet het resultaat dat ik acceptabel vond.

Kortom, na al die jaren kon ik dus mooi op zoek naar een andere exemplaar! Tja en dan kun je ze natuurlijk ineens nergens meer vinden of alleen voor heel veel geld.
En toen kwam ik er eentje tegen, hier om de hoek bij de kringloop, voor maar 3,50. Mooi exemplaar, onbeschreven nummerkaartje. En het is er ook nog een TDK-versie, dus hij is nog gewoon te gebruiken.

En die andere mooie telefoons die ik in het telefoonboek zag? Die heb ik inmiddels ook: de Delft, de Diavox, de Wenen.
En zelfs die oude grijze die bij ons in de gang hing heb ik nog steeds. Nooit gedacht dat ik ze ooit eens allemaal zou bezitten.When I was young I used to marvel at the pictures in the PTT-catalogue. Sometime in the 80’s, the telephones provided by PTT were printed in nice colours in the telephone book. Those were the days before internet and we had only 2 TV channels, so I used to read about everything I could lay my hands on. Including the telephone book.
I remember seeing those beautiful touch tone telephones. They were truly the epitome of high tech. And there was the transparent PTT T65 Delft too! Pure sci-fi! I asked my parents if we could buy one of those nice telephones, but they deemed it too expensive.

In those days everybody had a grey rotary telephone. You hardly ever saw something different. We had one of those W65 wall phones in the hall way.

When I started collecting telephones, and in particular red telephones, I soon had a red specimen of the Unifoon for only a couple of euros. It stood around untouched for years and I was under the impression that I had this classic covered and could strike it of my list of must haves. Until in late 2013 I decided to give it a good clean and polish. After washing the outer shell and handset, they turned out to be seriously faded! That is not a problem easily solved. As an experiment I sanded it back to its original colour, but polishing it I never got that mirror smooth finish.

In short, after all these years it turned out I had to go and find another one! And of course, suddenly they are hard to find, and when one turns up it is expensive.

And then I stumbled upon one, in the junk shop just around the corner for only € 3,50. Very nice specimen, with unwritten number card. And it is a TDK (touch tone, DTMF) to boot, so it can be used normally.

And the other beautiful telephones I saw in the telephone book? Well, I have those too: the Delft, the Diavox, the Wenen (Vienna). I even have that old grey one, that was hanging in our hallway. I never dreamt that one day I would have them all.