[:nl]
Vlooienmarkt is misschien niet helemaal de juiste term. Daar is het allemaal te netjes voor. Nette kramen, alle waar meestal redelijk tot zeer netjes neergezet en gesorteerd. Geen dozen met vieze oude onbestemde rotzooi.
Onderdelen, radio-ontvangers, radiozenders, televisies, computers, hifi-apparatuur, zendmasten, kabels, gereedschap en ga zo maar door, oud en nieuw, in een bijna eindeloze zee van kraampjes.
’s Morgens moest ik al vroeg van huis. Ik reisde per OV en er waren werkzaamheden tussen Utrecht en Den Bosch. In Den Bosch nam ik de bus naar het Autotron, landelijk gesitueerd net naast het rustieke Rosmalen: in the middle of nowhere dus.
En toen was ik er: een grote ruimte vol met kraampjes en liefhebbers. En het was er heel druk.
Mannen van een zekere leeftijd, alleen of in groepjes, soms met partner, wat jongere mensen en zelfs enkele kinderen: de hele hal vol en bij sommige kraampjes was het echt dringen.
Wat is het eigenlijk?
Zoals gezegd, vind ik het niet echt een vlooienmarkt. Daarvoor is het allemaal net te goed gesorteerd. Het is wel echt een markt, kraampjes van handelaren en hobbyisten, meestal uit Nederland, maar ook uit Duitsland en Engeland.
Het wordt één keer per jaar georganiseerd door de Stichting Bossche Radio Amateur Club, BRAC en vind plaats in het Autotron in Rosmalen (link).
Er is 2e hands materiaal, maar ook nieuw en er is ontzettend veel te vinden op het gebied van elektronica. Het leeuwendeel bestaat natuurlijk uit radio-gerelateerde zaken.
Wat deed ik daar eigenlijk?
Er zijn toch ook wat telefoonspullen te vinden. Deze markt trok ooit mijn aandacht doordat ik foto’s van iemand zag, die de markt bezocht had en daarop enige telefoons ontwaarde. Twee jaar geleden was ik er ook al eens. Ik heb toen zelfs een heel bijzondere telefoon op de kop getikt en wat onderdelen.
Daarnaast is er veel gereedschap te koop en er zijn natuurlijk ook allerlei onderdelen die niet uniek zijn voor telefonie die hier te vinden zijn.
Mijn bezoek
Een heerlijk dag, mooi weer, en hoewel lang, toch heel voorspoedig gereisd. En ter plaatse mijn ogen uitgekeken. Behalve al die mensen en goed gevulde kraampjes, waren er ook de nodige verkooppunten met lekkernijen.
Net als 2 jaar geleden waren er ook heerlijke kroketten, waar ik speciaal nog een plekje voor over had gehouden.
Daarnaast was het voor mij ook heel leerzaam, aangezien ik een hoop gereedschap heb gezien waarvan ik het bestaan nog niet kende. Genoeg om mijn verlanglijstje aan te vullen.
Natuurlijk ben ik niet naar huis gegaan zonder wat zaken aan te schaffen. Ik heb nog even getwijfeld of ik een ATEA model 51 wandtelefoon zou aanschaffen, maar ik heb er op dit moment, ivm verbouwingen, even geen plek voor. Het was in ieder geval geen toestel dat een aanvulling zou zijn op mijn collectie, want ik heb er al eentje.
Wel trof ik een in kunsthars gegoten kiesschijf aan, voor de oorlog gemaakt door de CWP. Dat was interessant omdat ik niet wist dat de CWP dit model maakte en ook niet dat zij voor de oorlog al kiesschijven maakten. Helaas vond ik 70 euro toch wat te veel, voor dit item, dat overigens ook nog beschadigd was. En afdingen bleek er niet echt in te zitten. Gelukkig was de handelaar zo vriendelijk om mij toe te staan het item te fotograferen.
Buit
Veel heb ik niet aangeschaft, maar dat is ook niet erg. Ik heb 36 meter 4 aderig zwart origineel oud stoffen snoer op de kop weten te tikken en dat gaat ontzettend goed van pas komen bij diverse telefoonrestauraties. Daarnaast een leuk bulls eye lampje met bakelieten behuizing, dat een mooi plekje krijgt op onze pas verbouwde zolder. En natuurlijk de mystery box: een grijs kastje, gemaakt door Ericsson. De verkoper wist ook niet wat het was. Hij vroeg er maar 1 euro voor, dus heb ik het maar gekocht. Het heeft mijn telefoonvrienden op facebook lekker bezig gehouden, maar niemand wist wat het was, tot nu toe.
Iets voor thuis
Gelukkig moest ik overstappen op centraal station Den Bosch. Den Bosch staat vooral bekend om zijn Boscche bollen. En laat nu toch Jan de Groot, dé Bossche bollenspecialist, vlakbij het station zitten? Te herkennen aan de lange rij mensen voor de deur.
Dus toch maar even een doosje lekkers voor het thuisfront meegenomen. Dan mag ik er volgend jaar misschien weer naar toe. 🙂
Misschien weet ik tegen die tijd waar dat grijze Ericsson kastje voor is. Of heb jij enig idee?[:en]
Flea market is perhaps not quite the correct term. It’s all too clean and neat for t hat. Well sorted stalls, reasonably carefully arranged wares, no boxes with dirty old mixed up stuff of undetermined origin.
Parts, radio receivers and transmittes, computers, televisions, hifi equipment, radio masts, cables, tools, and more, old and new in a sheer endless sea of stalls.
I started my journey early in the morning. I was travelling by public transport and there were enginering works on the trainline between Utrecht and Den Bosch. When I arrived in Den Bosch I took the bus to the Autotron, situated in rural surroundings just outside the rustic village of Rosmalen: in the middle of nowhere.
And then I arrived at my destination: a large hall full of stalls and radiolovers. And it was really busy.
Men of a certain age, alone and in groups, sometimes with their partner, younger people and even some children: a great big hall full of them. Some of the stalls were reall crowded.
What is it?
Like I said, it’s not exactly a flea market. It is too clean and sorted for that. It is however a real market with stalls occupied by traders and hobbyists alike, usually from the Netherlands but there are some from Germany and the UK too.
It is organised once every year by Stichting Bossche Radio Amateur Club, BRAC and is held at the Autotron in Rosmalen.
There is 2nd hand and new stuff and basically any electronic component you can wish for is there. The majority consists, of course, is radio related.
Why was I there?
Despite it being a radio flea market, there is some telephone stuff to be found. This market drew my attention when somebody published pictures of it, a few years back, which showed some interesting telephones for sale. I also visited this marked in 2015, when I bought a very interesting telephone indeed!
Daarnaast is er veel gereedschap te koop en er zijn natuurlijk ook allerlei onderdelen die niet uniek zijn voor telefonie die hier te vinden zijn.
My visit
A lovely day, nice weather and a long but trouble free journey. Lots to see and aside from all those people and well stocked stalls there ware a several delicacies on offer too.
Like 2 years ago they had very good croquettes, for wich I had saved some room.
I also learned a lot, as there were lots of tools I did not know existed. Enough to fill my wish list nicely.
Of course I did not go home without buying several items. I consided buying an ATEA model 51, wall version, but at the moment I really do not have room for it. Besides that, it would not add anything to my collection, as I already have one.
I did run across a dial encased in clear acrylic, made before WW2 by CWP.
That was very interesting, as I did not know CPW (Centrale Werkplaats PTT, refurbishment and mantainance department of PTT) produced dials before WW2. Unfortunately I found 70 euros rather too much and lowering the price was not an option for the seller. He was nice enough to allow me to make some pictures, though.
Loot
I did not buy much, but that is not a problem. I bought 36 meters of cloth covered original 4 wire black cord which will come in very handy for restoring telephones indeed. I alss found a nice bulls eye lamp with a bakelite base, which will be very good for our recently redone attick. And of course there was the mystery box: a grey box made by Ericsson. The seller did not know what it was. He only wanted 1 euro for it, so I bought it. It kept my telephone friends on facebook quite busy, but until now nobody has been able to identify it and it’s purpose.
Something to take home
Fortunately I had to change over at Den Bosch central station. Den Bosch is well know for it’s Bosche bollen, chocolate covered pastry filled with whipped cream. And Jan de Groot, thé Bossche bollen specialist happens to be near the trainstation. You can easily find it, as there is a cue of people in from of the shop.
So I took a nice box of pastry home, for the wife and kids. Perhaps they will let me visit next years flea market. 🙂
Perhaps I know by then what that grey Ericsson box actually does. Do you have any idea?[:]
Laat een reactie achter