PTT Unifoon (NSEM)

Geïntroduceerd in 1981, was dit samen met de Ericsson Diavox de eerste telefoon in het assortiment van de PTT die als druktoetstelefoon ontworpen was.

De Unifoon is een strak en hoekig ontworpen telefoon, met een zijwaarts geplaatst hoorn. Onder de hoorn zit een papiertje om een aantal telefoonnummers op te noteren. Het toestel heeft een aardtoets, uitgevoerd in dezelfde kleur als de behuizing. Binnenin zit een eenvoudige printplaat met daarop de kies-unit bevestigd en een mechanische bel, die in volume verstelbaar is.

Van de zowel de Diavox als de Unifoon bestond ook een draaischijfvariant, maar deze werden door de PTT niet in het assortiment gevoerd.

Anders dan de T65 TDK, was er van de Unifoon een versie met puls-kiezen (tikken) en DTMF-kiezen (muziektonen). Hierdoor konden mensen die aangesloten waren op een centrale die alleen pulskiezen (IDK) ondersteunde, toch voor een druktoets-telefoon (TDK) kiezen. De IDK-versie komt het vaakst voor. De IDK-versie is te herkennen aan het ontbreken van het hekje (#) en het sterretje (*) naast de 0-toets.

Geschiedenis

De Unifoon is afgeleid van een toestel dat door ATEA, Antwerpen, is ontworpen in de jaren 70, de zogenaamde 8000. Dit key system toestel 8000 leidde weer tot de ontwikkeling van de U77, een telefoon die door de RTT (Belgische PTT, Regie van Telegraaf en Telefoon) werd gebruikt. Deze U82 werd geproduceerd door ATEA, maar ook door BTMC. BTMC was het moederbedrijf van NSEM in Rijswijk en zo kwam dit ontwerp in Nederland terecht.
Een variant van de 8000 was ook de het Verenigd Koninkrijk te koop, onder de naam Rhapsody en ook in de USA is dit model op kleine schaal verkocht.

Kleuren

De Unifoon is door de PTT in vier verschillende kleuren verkocht: beige, ivoor, wit en rood. Door de tijd heen wisselde het assortiment van kleuren, waarbij ivoor, wit en rood wisselden, maar beige altijd wel beschikbaar was.

Beatrix had er ook eentje

Onze voormalige koningin Beatrix had in haar werkkamer tot het laatst toe nog steeds een Unifoon in gebruik. Het oorspronkelijke zwarte snoer is vervangen door een wit exemplaar, waarschijnlijk omdat het zwarte snoer niet lang genoeg was.