Zoveel mogelijk uitziend als een antieke telefoon, maar het is toch niet wat het lijkt. Dat gezegd hebbend, sommige van deze telefoons zijn inmiddels 40 jaar oud en dus van zichzelf al vintage. Ze zijn gemaakt sinds de late jaren 60 en er zijn heel veel varianten van deze telefoons. Hoewel het onix waarschijnlijk uit Pakistan komt, zijn de meeste van deze telefoons gemaakt in Italië. De meesten zijn gemaakt door Telcer en Telart, maar het is onduidelijk of het hier dezelfde firma betreft en of dat ze ene telefoons produceerde voor de ander. In dat laatste geval is Telart de eerste en Telcer de laatste van die twee. Telcer is een bekende Italiaanse telefoonfabrikant, gespecialiseerd in antiekachtige en novelty telefoons en Telart (Telefoni Artistici) staat alleen bekend als maker van onyx instrumenten, zoals klokken en telefoons.
Welke maker er ook op staat, en veel telefoons hebben helemaal geen aanduiding van de fabricant, beiden gebruikten dezelfde behuizingen, opleggewei, hoorns en kiesschijffacade’s in eindeloos veel combinaties van deze verschillende componenten.
Het lijkt er op dat er nooit een standaard ontwerp was en, als er geen fabrikant op is aangegeven, er is niet te onderscheiden wie de telefoon gemaakt heeft. Er vanuit gaande dat er maar 2 fabrikanten waren.
Deze toestellen worden vaak als marmeren telefoons aangemerkt, hoewel echt marmer in de kleur groen niet bestaat.
Onder de motorkap
In 2016 had ik het geluk eens één van deze telefoons op de kop te tikken en het binnenwerk te kunnen bekijken. En ik werd nogal verrast de ontdekken waar mijn exemplaar nou echt van was gemaakt. Veel van de technische componenten waren niet nieuw gemaakt, maar hergebruikt van oudere telefoons die kennelijk gesloopt waren voor hun onderdelen. In de hoorn zaten 2 plastic kapjes van een Duitse FeTAp61, waar de microfoon en speaker in zaten, die op hun beurt weer afkomstig waren van de PTT. Binnenin de telefoon zelf trof ik een belmechaniek en haakcontact aan die waren gemaakt door Face Standard, een Italiaanse telefoonfabrikant. Deze onderdelen waren waarschijnlijk afkomstig van een oudere S63. De kiesschijf was zelfs gemaakt door Heemaf, in Nederland voor de T65 waar een nieuwe glimmend messing vingerschijf op was gezet. Deze onderdelen zijn waarschijnlijk verkregen uit overtollig materiaal en overgebleven voorraden, verkocht door de diverse nationale telefoonmaatschappijen. Als was een snel en makkelijk aan elkaar gemaakt, zonder acht te slaan op kwaliteit en vakmanschap. In mijn exemplaar lag het belmechaniek los in de behuizing, op zijn plaats gehouden met een stuk karton dat was afgescheurd van een prijslijst met onyx klokken en telefoons uit 1973.
Geef een reactie