Hoewel deze telefoon is ontworpen en geïntroduceerd in de jaren 60, is het toestel voor veel Britten een icoon van de jaren 70. Geinspireerd door de Princess telefoon uit de Verenigde Staten, wilde GPO een eigen luxe design telefoon en dit leidde uiteindelijk tot de Tone Ringer Illuminated Model (Electronische Bel Verlicht Model).
Net zoals de Princess was het een ontwerp klein en licht en had het een verlichte kiesschijf. Voor het ontwerp werd de hulp van de COID, Council for Industrial Design (raad voor industrieel ontwerp), die ook waren betrokken bij het ontwerpen van de 706. Zij selecteerden het ontwerp van Martin Rowland, voor Standard Telephones and Cables (STC) uit een aantal voorgelegde ontwerpen van verscheidene fabrikanten. Aanvankelijk Deltaphone genaamd kwam het toestel na een proefperiode en enkele aanpassingen aan het ontwerp in 1968 beschikbaar voor het grote publiek. Na nog enkele aanpassingen aan het onwerp veranderde de typeaanduiding van 712 naar 722.
Het ontwerp viel zeker niet bij iedereen in de smaak en tegen het einde van jaren 80 werd het toestel beschouwd als een vreemd overblijfsel uit de jaren 70. Tegenwoordig wordt het toestel beschouwd als een designclassic.
Radioactief
De vroege versies van dit toestel hadden een verlichte kiesschijf (vandaar Illuminated in de naam). Deze verlichting werd veroorzaakt door een radioactief gs. Hoewel het stralingsniveau niet gevaarlijk was, leidde het toch tot zorgen op het gebied van gezondheid en veiligheid. Later modellen hadden deze verlichting danook niet meer, hoewel de naam Trimphone toch niet werd aangepast.
Ongebruikelijke kenmerken Behalve een laag gewicht, compact ontwerp en een kiesschijf die werd verlicht door middel van radioactiviteit, had de Trimphone de hoorn verticaal over de kiesschijf geplaatst, zoals ook de Siemens & Halske Fg Tist 282 dat had.
Het haakcontact werd bediend door een grote doorzichtige plastic beugel, die prominent uit de behuizing opstak, waar kleine stiften de norm waren. De beugel fungeerde tevens als draagbeugel, zodat abonnees het toestel gemakkelijk konden ronddragen terwijl ze aan het bellen waren, voor zover de lengte van het lijnsnoer dat toeliet natuurlijk. De microfoon en de speaker zaten bovenin de hoorn tegen elkaar. Het spreekgeluid werd via een buisje omhoog geleid op een manier die doet denken aan de Franse koehoorn telefoonhoorns uit de periode 1910-1920. (FOTO) Ook werd er gebruik gemaakt van een printplaat met de elektronische componenten en in plaats van een mechanische bel was er een elektronische signalering (tone caller) die soms ook wel “warbler” werd genoemd. De Trimphone was één van de eerste, zoniet de allereerste, telefoon met een dergelijke elektronische gesprekssignalering. Hoewel het toestel rubberen voetjes had, had de Trimphone de neiging over de tafel te schuiven wanneer er een nummer gedraaid werd. Om dit tegen te gaan ontwikkelde STC een kiesschijf met een lage draaiweerstand, maar dit ontwerp is nooit door GPO ingevoerd.
Versies
Behalve de versie met de kiesschijf, waren er ook uitvoeringen met druktoetsten; de Trimphone was immers ontworpen met het oog op druktoetsbediening. De druktoetsversie (puls) kwam uiteindelijk uit in 1977 als het type 766. De DTMF-variant kwam er in 1979 als het type 786.
Om het ontwerp nieuw elan te geven werden er een lijn met leer bedekte versie uitgebracht genaamd Deltaphones. De Phoenixphone was een versie met alternatieve combinaties van 2 kleuren, waaronder eentje in 2 tinten rood. Deze Phoenixphones werden ook wel Snowdon Range of Snowdon collection genoemd. Tegenwoordig is er ook een redelijk accurate replica verkrijgbaar die gemaakt wordt door Wild & Wolf, met moderne DTMF toetsen, die in een cirkel zijn geplaatst, zo de vroegere kiesschijf imiterend.
In mijn collectie
Ik heb ooit een grijze Trimphone gekregen van een vriendin uit Groot Brittanië, aangezien ik het model erg interessant vond en er graag eentje van naderbij wilde bestuderen. Er is ook een rode versie, zoals boven beschreven. Die wilde ik natuurlijk heel graag hebben. Ik kon er gelukkig eentje kopen van een vriend en medeverzamelaar, aangezien een exemplaar hiervan natuurlijk niet kon ontbreken in mijn verzameling rode telefoons. Misschien tik ik ooit nog eens een druktoetsvariant op de kop, maar aangezien ik er al eentje heb met een kiesschijf zal ik er niet heel actief naar zoeken.
Geef een reactie